top of page
Writer's picturemaster letterfretter

Letterfretter leest: recensie "De geniale vriendin" (Elena Ferrante)


Onlangs werd er promotie gemaakt voor de televisiereeks "My brilliant friend". Eind december zullen de 4 afleveringen van de HBO-serie worden uitgezonden op Canvas. Van zodra we konden, hebben Hubby en ik het geprogrammeerd op de digicorder. Ik realiseerde mij wel dat ik de bekroonde boekenreeks van Elena Ferrante zelf nog nooit had gelezen. Gelukkig kon ik meteen de 4 Napolitaanse romans lenen bij een vriendin. Kwestie van voorbereid te zijn :)

 

Inhoud (op de backcover)

Lila en Elena groeien samen op in een volkswijk in het Napels van de jaren vijftig, een tijd waarin het ondenkbaar is dat meisjes hun tijd verspillen met leren. De intelligente Lila moet van school om te gaan werken. Ze probeert aan haar milieu te ontsnappen door jong te trouwen. Haar beste vriendin Elena mag wel verder leren, maar beseft maar al te goed hoeveel slimmer Lila is. De geniale vriendin is de eerste van Ferrantes vier Napolitaanse romans.


Letterfretter recensie

Personages

De twee hoofdpersonages zijn Lila (Lina/Raffaela) en Elena (Lenucia/Lenu). Het verhaal wordt verteld door Elena, en gaat voornamelijk over haar vriendschap met Lila doorheen de jaren, maar ook over de andere families in de wijk. Ik vond het bij momenten nogal ingewikkeld omdat er zoveel personages in voorkomen, met soms heel gelijkende namen. Om maar een voorbeeld te noemen: Rino, Nino en Gino. Rino is Lila's broer, Nino is een jongen waar Elena verliefd op wordt en Gino weet ik al niet meer! In het begin van het boek staan wel alle families met het beroep van de vader en alle kinderen per gezin vermeld, maar dan nog...


Genre

Het is een roman, maar evengoed een coming-of-age verhaal en een historische schets van een arbeiderswijk, de stad Napels en het land Italië in de jaren '50.


Vlot geschreven?

Het is een interessant verhaal, je voelt hoe de hoofdpersonages langzaam samen opgroeien en een aantal levensbelangrijke gebeurtenissen meemaken. Hun extreme reacties en gevoelens zijn heel begrijpelijk, gezien de negatieve sfeer in de wijk. Vooral Lila gaat in tegen iedereen die haar iets in de weg legt. De twee meisjes zoeken bovendien een soort houvast bij elkaar in een omgeving waar mannen en vrouwen agressief zijn, waar veel armoede is, die uitzichtloos lijkt. Anderzijds vond ik de schrijfstijl minder aanspreken: te lange zinnen (soms 10 lijnen), bij momenten nogal ingewikkeld verwoord. Heel vaak staat er een zin "Er waren twee redenen waarom Lila dit of dat wilde" en dan begin ik verder te lezen en ik zie nergens die twee redenen. Dat is voor een autistische ziel als ik heel moeilijk :)

Op de omslag staat dat Ferrante een onnavolgbare stijl heeft. Dat zal wel waar zijn, maar dan toch eentje die ik minder leuk vind...


Was ik helemaal mee?

Het boek gaat over een vriendschap, maar eentje die evenveel uit liefde als uit rivaliteit, jaloezie en andere slechte gevoelens draait. Ik begrijp dat Elena bewondering heeft voor Lila, dat ze het fijn vindt om die 'durver' te volgen en samen uitdagingen aan te gaan. Maar Lila is ook heel gemeen en egoïstisch. Zelfs tegen haar zogenaamde beste vriendin. Dat maakt het voor mij weer moeilijker om te snappen waarom Elena toch steeds naar de goedkeuring van Lila blijft hengelen.


Herlezen of aanbevelen?

Als dit niet ter voorbereiding van de televisiereeks was, dan weet ik eerlijk gezegd niet of ik zou verder lezen in de volgende boeken. Beetje te deprimerend, niet helemaal mijn schrijfstijl, ... Dus ook moeilijk om te zeggen of ik het boek zou aanbevelen.


Andere boeken van dezelfde auteur?

De 3 andere Napolitaanse romans. Maar ook nog andere boeken: Dagen van Verlating, Kwellende liefde en De Verborgen Dochter.


Extra

https://www.canvas.be/my-brilliant-friend


In het kort

Auteur: Elena Ferrante

Uitgeverij: Wereldbibliotheek

Gepubliceerd in: 2013

Taal: Nederlands

Genre: Roman

Bladzijden: 334

Rating: 2,5/5







1,081 views

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page